بایگانی دسته: تلفن همراه

Ubuntu for Phone بر روی Galaxy Nexus

محصول جدید کانونیکال: Ubuntu for Phones

دیشب (13 دی، ساعت 21:30 به وقت ایران) شرکت کنونیکال رسماً از Ubuntu for Phones پرده برداری کرد. این نسخه از سیستم عامل اوبونتو برای اسمارت‏ فون‏ ها بهینه سازی شده است. البته هیچ گوشی مجهز به این سیستم عامل تا کنون تولید نشده و در مراسم معرفی نیز از Galaxy Nexus استفاده شد.

Ubuntu for Phone
Ubuntu for Phone

این سیستم عامل در اصل همان نسخه ARM اوبونتو است که رابط کاربری آن برای صفحه کوچک اسمارت فون ها بهینه سازی شده. در صورتی که با نسخه های جدید اوبونتو و رابط کاربری Unity کار کرده باشید، این رابط کاربری برایتان بدون شک آشناست. ابتکار جالبی که در این رابط کاربری به کار رفته، استفاده از حرکات لمسی (Swipe) برای کارهای گوناگون است که نیاز به دکمه های فیزیکی یا لمسی را از بین می برد. مثلاً برای مشاهده فهرست برنامه های مرد علاقه کافی است از سمت چپ صفحه یک سوایپ کوتاه کنید. علاوه بر این، میان سوایپ کردن لبه تا لبه و سوایپ های کوتاه تر نیز تفاوت وجود دارد.

قابلیت جالب و کاربردی دیگر این سیستم عامل این است که هنگامی که به آن نمایشگر، موس و کیبرد وصل کنید، مانند یک PC اوبونتویی کامل کار می کند؛ یعنی می توانید از رابط کاربری و برنامه های دسکتاپ استفاده کنید. این قابلیت مشابه Ubuntu for Android است که پیشتر معرفی شده بود.

بدیهی است که مهم ترین عامل موفقیت یا شکست یک سیستم عامل گوشی هوشمند، اکوسیستم آن و اپ های موجود برای آن است. در این زمینه، امکان تبدیل برنامه های وب به برنامه های دسکتاپ (با امکان دسترسی به منابع سیستمی، مانند فایل ها و غیره) فراهم شده است. علاوه بر آن، امکان Port کردن آسان برنامه های اوبونتو برای اسمارت فون نیز فراهم شده است. با در نظر گرفتن برنامه های موجود در Software Center و پشتیبانی Valve  (یکی از بزرگترین ناشران بازی) که در حال افزوده شدن به اوبونتو است، می توان امیدوار بود که در این زمینه نیز کمبودی نباشد. با این وجود، باید منتظر ماند و دید که آیا این اکوسیستم به اندازه کافی رشد می کند یا خیر.

کمینه سخت افزار مورد نیاز برای اجرای اوبونتوی اسمارت فون شامل پردازنده یک گیگاهرتز، 512 مگابایت رم و 4 گیگابایت حافظه داخلی است. البته با این امکانات، قابلیت استفاده به عنوان PC وجود ندارد. سخت افزار پیشنهادی برای “سوپرفون” نیز شامل پردازنده 4 هسته ای ARM یا پردازنده اتم اینتل، 1 گیگابایت رم و 32 گیگابایت حافظه داخلی است. با توجه به امکانات سخت افزاری پیشنهادی، احتمالاً قیمت گوشی های اوبونتویی از 200$ یا 250$ دلار به بالا خواهد بود.

همان طور که گفته شد، در حال حاضر هیچ اسمارت فونی با این سیستم عامل عرضه نشده، ولی کنونیکال وعده داده که اسمارت فون های اوبونتویی تا سال 2014 در بازار خواهند بود.

Ubuntu for Phone بر روی Galaxy Nexus
Ubuntu for Phone بر روی Galaxy Nexus

یک مسئله مهم این است که با وجود iOS و اندروید چه نیازی به یک سیستم عامل تازه است؟ پاسخی که به نظر من می رسد، این است که ارزش این سیستم عامل به این است که اولویت کنونیکال تصرف بازار نباشد. البته بدیهی است که یک شرکت تجاری تمایل به فروش و سود بیشتر دارد، ولی چیزی که اوبونتو را متمایز می کند، این است که تا حدّ امکان باز و آزاد است. البته از طرف برخی از بنیان گذاران و سردمداران Open Source و نرم افزار آزاد، مانند GNU، در این زمینه به اوبونتو انتقاد جدّی وارد است، به حدّی که GNU اوبونتو را به عنوان سیستم عامل باز به رسمیت نمی شناسد. نمونه ای از این انتقادها، گزینه نصب کدک MP3 است که در هنگام نصب اوبونتو دیده می شود. همان گونه که احتمالاً می دانید، MP3 کد بسته است و به همین دلیل، بسیاری از نرم افزارهای آزاد به شکل پیشفرض از آن پشتیبانی نمی کنند.

البته از آنجا که هدف اوبونتو بیشتر “سیستم عاملی برای انسان ها” است، این انتقاد بر آن وارد نیست؛ چرا که یک سیستم عامل برای انسان ها، باید بازی ها و نرم افزارهای پرطرفداری که به شکل بسته منتشر می شوند، را نیز داشته باشد. با این وجود، اوبونتو (دستکم تا کنون) تا حدّ امکان به آرمان هایش وفادار مانده و هنوز تا جایی که امکانش باشد، از نرم افزار Open Source استفاده می کند. به همین دلیل، با ورود این سیستم عامل به دنیای موبایل، عنوان “آزادترین سیستم عامل موبایل” بدون شک به آن تعلّق می گیرد.

علاوه بر آن، این سیستم عامل پس از ویندوز 8 و RT مایکروسافت، نخستین سیستم عاملی است که از Desktop به موبایل می رود و به همین دلیل، بیشتر قابلیت ها و کاربردهای PC را دارد.

مسئله دیگری که هست، این است که کنونیکال میان تمام شرکت های توسعه دهنده لینوکس، تنها شرکتی است که یک دید واقعاً تجاری به این مسئله دارد. به همین دلیل است که اوبونتو تنها توریع لینوکس است که نسخه های اختصاصی برای همه ی پلتفرم های PC، تبلت، تلویزیون و اسمارت فون آن عرضه شده یا در حال توسعه اند. همین مسئله نیز از دلایلی است که می تواند به رشد اکوسیستم آن کمک کند.

اطلاعات بیشتر درباره ی Ubuntu for Phone را می توانید در سایت آن به نشانی ubuntu.com/devices/phone بیابید.

نظر شما درباره عضو جدید خانواده اوبونتو چیست؟ آیا می تواند موفق شود؟

 

گوشی‌های هوشمند، از دیروز تا فردا…

نویسنده‌ی‌مهمان،امیرمحمد پیرشاه: حدود یک هفته‌ی پیش، نوکیا گوشی‌های جدیدش، لومیا ۹۲۰ و لومیا ۸۲۰، را معرفی کرد؛ بسیاری این دو گوشی را شروعی دوباره برای نوکیا و البته پیشرفتی برای مایکروسافت می‌دانند… این گوشی‌‌ها، گوشی‌هایی «متفاوت» بودند.

اما به راستی این تفاوت‌ها می‌تواند سرآغاز یک انقلاب، در صنعت گوشی‌های هوشمند باشد؟ انقلابی همچون کاری که استیو جابز در سال ۲۰۰۷ انجام داد؟ آیا نوکیا می‌تواند جایگاه گذشته‌ی خود را در میان تولیدکنندگان گوشی‌های موبایل پس بگیرد؟

خب، بیایید با هم سفری به گذشته داشته باشیم…

در سال ۱۹۸۴، یعنی ۲۸ سال پیش، تلفن همراه نوکیا، Mobira Talkman نام داشت…

 

این گوشی، به درد مردم عادی نمی‌خورد؛ همچنین، چندان گوشی همراه به حساب نمی‌آمد، چون ۵ کیلوگرم وزن داشت… ولی با این حال،‌ نوآوری بزرگی به حساب می‌آمد…

سه سال گذشت… پیشرفت چشمگیری حاصل شده بود! تلفن همراه با وزن ۸۰۰ گرم… البته نقطه‌ی ضعف این گوشی، قیمت بالای آن، یعنی ۴۵۶۰ یورو بود…

کمی به جلوتر برویم؛ سال ۱۹۹۲، کم کم مردم به خرید موبایل اشتیاق بیشتری پیدا می‌کردند و شبکه‌ی جی‌اس‌ام راه اندازی شد…

استقبال گسترده‌ی مردم از تلفن‌های همراه، باعث پیشرفت سریع‌تر آن‌ها شد. قاب‌های زیباتر، صفحه‌های نمایش رنگی، حذف آنتن خارجی دستگاه‌ها، گوشی‌های چندرسانه‌ای، دوربین، wap و چیزهایی از این دست…

 این روند همینطور ادامه داشت و گوشی‌ها به پیشرفت خود ادامه می‌دادند، تا این‌که یک تلفن همراه فوق‌العاده، معادلات بازار را به هم زد…

 

بله، استیو جابز گوشی خارق‌العاده‌ای خلق کرد. آیفون در سال ۲۰۰۷ معرفی شد و همگان را شیفته‌ی خود کرد… یک گوشی هوشمند

در آن زمان بود که خلاء بزرگی از سوی مردم حس شد. بازار شرکت‌های بزرگی مثل نوکیا و موتورولا سیر نزولی در پیش گرفت و اپل به موفقیت‌هایش ادامه داد…

به تدریج، شرکت‌های دیگر، از جمله نوکیا، سامسونگ و اچ‌تی‌سی، هم به گوشی‌های هوشمند علاقه‌مند شدند و سعی در پیشرفت محصولات خود کردند. مثلاً نوکیا ۵۸۰۰ حاصل تلاش‌های نوکیا بود که با توجه به قیمتش، در آن زمان جان تازه‌ای به این شرکت داد…

 

البته با پیشرفت آی‌او‌اس، ورود سیستم‌عامل جدیدی به نام آندروید و بعد تر پیشرفت ویندوز فون، عرصه را بر نوکیا و سیستم عاملش، سیمبین تنگ کرد و به دلیل پافشاری نوکیا بر سیمبین، سهم نوکیا در بازار، روز به روز کمتر شد… سیمبین بهبود‌هایی یافته بود ولی محدودیت‌های هسته (پشتیبانی سخت‌افزار) مانع پیشرفت آن می‌شد. از این گذشته، توسعه دهندگان دیگر به سیمبین علاقه‌ی چندانی نداشتند.

اما در سوی دیگر، شرکت‌هایی از جمله سامسونگ و اچ‌تی‌سی، پا جا پای اپل گذاشتند و راهی مشابه اپل، ولی با شیوه‌ی خود، را دنبال کردند.

از آن زمان تا کنون، گوشی‌های متفاوتی از سوی این شرکت‌ها معرفی شده و به جز به روز رسانی‌های نرم‌افزاری، تنها تغییر در گوشی‌ها، ضخامت آنها و بهبود مشخصات پردازش سخت‌افزاری بود و دیگر تحول بزرگی، همانند کاری که استیو جابز انجام داد،‌ تقریباً رخ نداد.

بعد، اپل که موفقیت برخی، از جمله سامسونگ را از جانب خود می‌دانست، دست به ثبت حق اختراع، حتا برای جزیی ترین چیز‌ها، نمود و این گونه، نزاع‌های بزرگی بر سر این پتنت‌ها میان شرکت‌ها رخ داد.

و همچنان سهم شرکت‌هایی مثل نوکیا،‌ موتورولا و بلک‌بری کاهش می‌یافت و بر سهم برخی دیگر افزوده می‌شد…

***

خب، دیدیم که چند نو آوری، بازار تلفن‌های همراه را به شدت متحول کرد… ولی پس از آن بازه‌ی زمانی کوتاه، باز هم همه چیز یکنواخت شد… ظاهر آیفون 4s نسبت به نسخه‌ی قبلی، یعنی آیفون 4، تغییرات ناچیزی کرده بود. بنا بر شایعات منتشر شده، آیفون بعدی نیز تغییر چندانی نخواهد داشت.

همه‌ی گوشی‌ها یک شکل شده‌اند… مستطیل‌های سیاه یا سفید، با گوشه‌های گرد.

کاربران امروزی دیگر چندان گول سخت‌افزارهای قوی، که گاه از ظرفیت آنها کوچکترین استفاده‌ای هم نمی‌شود را نمی‌خورند. آنها در عوض بیش از هر زمانی شیفته اپلیکیشن‌های کاربردی و زیبایی رابط کاربری هستند. این دوره جدید یکنواختی مطلق در طراحی ظاهری، می‌تواند دقیقاً همان روزنه ورود برای تلفن‌هایی متمایز، با ظاهر نو و حس ناب طراحی باشد.

به تصویر زیر نگاه کنید، طراحی یک سال پیش لومیا 900 بیشتر به دل می‌نشیند یا طراحی آتیو اِس ؟

 

چند روز پیش، نوکیا در همایشی گوشی‌های تازه‌ی خود، یعنی لومیا ۹۲۰ و لومیا ۸۲۰ را معرفی کرد… این دو تلفن همراه، دارای نوآوری‌های جالبی نیز هستند، مثلاً سیستم‌عامل ویندوز ۸ که دارای یک محیط سبک و روان است، با فناوری PureMotion نوکیا، احتمالاً تجربه‌ی جالبی را به کاربرانش هدیه خواهد کرد. ولی به هر حال، این نوآوری‌ها لومیا ۹۲۰ را به یک محصول انقلابی تبدیل نمی‌کند… اما ممکن است که ویندوز فون ۸، به کمک ویژگی‌هایی همچون یکپارچگی در پی‌سی‌، تبلت، گوشی‌های هوشمند و ایکس‌باکس بتواند گوشی‌های ویندوزی را به محصولات جالب‌تری بدل کند…

 

به هر حال، تغییر در ظاهر گوشی‌ها، امری است که نوکیا به آن توجه شایانی کرده است و امیدوارم در آینده‌ی نزدیک، شاهد ظهور گوشی‌هایی از سوی تولید کنندگان با طراحی‌های متفاوت باشیم…

به نظر شما، آیا نوکیا مسیر درستی را در پیش گرفته است؟ آیا طراحی‌های متفاوت نوکیا، می‌تواند سرآغاز یک انقلاب در گوشی‌های موبایل باشد؟