از فواید ایجاد لینکدونی، بارها در گوشه و کنار وبلاگستان صحبتهایی شده است… (برای نمونه، این نوشته را بخوانید). اگر شما در وبلاگ خود لینکدونی ندارید، بد نیست آستین بالا بزنید و یک لینکدونی برای خود دست و پا کنید! با این کار، به پیشرفت و بهبود وبلاگستان نیز کمک شایانی کردهاید!
در این نوشته، قصد دارم روشهای گوناگون برپایی لینکدونی را بررسی و مزایا و معایب هر یک را مطرح نمایم.
خب، راه نخست استفاده از دیگو یا دلیشز است. این دو، سرویسهایی هستند که امکانات تقریباً مشابهی دارند… اگر نمیدانید کدام یک را برگزینید، توصیه میکنم این نوشتهها را بخوانید: +، + و +.
کار با هر دو سرویس بسیار آسان است. کافی است یک حساب کاربری در آنها بسازید و بعد، فید خروجی آنها را به وبلاگ خود متصل کنید.
دیگو البته امکانات بیشتری ارائه میدهد، ولی محیط کاربری و افزونهی دلیشز زیباتر است… البته وارد کردن همهی اطلاعات از دلیشز به دیگو امکان پذیر است، و همچنین دیگو سرویسی را ارائه میدهد که هنگامی که لینکی در دیگو خوشمزه میشود، همزمان در دلیشز هم خوشمزه شود.
* برای استفاده از دلیشز، میتوانید به جای استفاده از روشی که در پایین توضیح دادهام (پیدا کردن نشانی فید و …)، از روشی که پیشتر توضیح داده بودم استفاده کنید.
پس از ساختن اکانت خود، باید نشانی فید خود را پیدا کنید. پیدا کردنش چندان دشوار نیست، لینک فید لینکدونی شما در پنل دیگو و دلیشز به راحتی قابل یافتن است. به عکسهای زیر توجه کنید:
نشانی فید شما باید چیزی شبیه به اینها باشد:
http://www.diigo.com/rss/user/yourusername
http://delicious.com/v2/rss/yourusername
پس از آن، کافیست فید را به وبلاگ خود متصل کنید. برای اینکار میتوانید از ابزارک RSS که در خود وردپرس موجود است، یا از ابزارک WordPress Easy Feed استفاده کنید. به کمک افزونهی یادشده، تنظیمات بیشتری، از جمله مدت زمان Cache فید، در دسترس است. (این افزونه در زمان نگارش این نوشته، در همین وبلاگ روی وردپرس ۳.۴.۲ بدون مشکل کار میکند.)
اگر هم به nofollow بودن لینکها علاقه دارید، میتوانید افزونهی ویرایششدهی WordPress Easy Feed را از اینجا دریافت کنید.
برای اینکه راحتتر بتوانید صفحهها را خوشمزه کنید هم، میتوانید از افزونههای مرورگر این دو سرویس استفاده کنید:
دیگو: نسخهی کروم – نسخهی فایرفاکس و اینترنت اکسپلورر
دلیشز: نسخهی کروم – نسخهی فایرفاکس
***
اما راه دیگری که برای وبلاگداران وردپرسی مطرح است، استفاده از «فهرستها» است. این روش، پایداری بیشتری دارد و مشکلات آن کمتر است. امکان ایجاد لینکدونیهای دستهبندی شده هم در این روش، سادهتر به نظر میرسد. ولی متأسفانه در این صورت، برای خوشمزه کردن یک لینک، باید از پنل مدیریت وردپرس اقدام کنید و نمیتوانید از افزونههای مرورگر استفاده کنید.
راهاندازی این روش هم ساده است. ابتدا در پنل مدیریت وردپرس، در بخش نمایش->فهرستها، یک یا چند فهرست برای لینکدونی(های) خود بسازید. بعد، ابزارک «فهرست دلخواه» را در جای مناسب قرار دهید، فهرست مربوط به لینکدونی خود را تنظیم کرده و روی دکمهی ذخیره کلیک کنید.
***
خب، روشهای مختلفی را بررسی کردیم که هر یک مزایا و معایبی دارد. انتخاب به عهدهی شماست…
فقط، امیدوارم دیگر کسی بهانهای برای راه نینداختن لینکدونی نداشته باشد ;-)
موافقم :D
سلام
مثل اين كه اين صفحه مشكل داره چون يكي از عكس ها به دليل اندازه بزرگ، قسمتي از متن را گرفته
من هيچي از اين چيزايي كه نوشتيد را نفهميدم به زبون آدميزاد بگيد چه جوري بايد لينكدوني درست كرد
اگر ممکنه، بگید دقیقاً کجاش رو متوجه نشدید تا توضیح کاملتری بدم… ;)
با تشکر بسیار
سلام
لینک مشکل داره اصلاحش کنید
با تشکر