نمی‌دونم چرا ولی شاید از روی بی‌کاری یه همچین نوشته‌ای (و همچین‌ نوشته‌هایی!) رو دارم می‌نویسم.

سریال Once Upon a Time رو روی هاردم پیدا کردم و از یکی از دوستان که یادم نمیاد گرفتم‌ش. داستان‌ش به‌شدت بچه‌گانه‌ست و نمی‌دونم دقیقا کی گفته چیزای بچه‌گونه برای بزرگ‌ترها (اگر خودم رو بزرگ‌تر محسوب کنم!) جیزّه و نباید سراغ‌ش بریم (یادمه یه روز با مهدی بحث می‌کردیم که چرا تو هیچ پارکی پیرمردها رو مشغول تاب‌بازی نمی‌بینیم!) ولی در هر صورت زمانی که سریال رو شروع کردم نمی‌دونستم که بچه‌گونه‌ست.

داستان سریال اینه که یه جادوگر بدجنس (جادوگر داستان سفیدبرفی) یه طلسم درست می‌کنه و همه‌ی شخصیت‌های داستانی رو میاره به سرزمین ما (یه شهری به اسم Storybroke توی ایالت مین آمریکا) و خاطره‌هاشون رو هم پاک می‌کنه. حالا یکی هست که می‌تونه طلسم رو بشکنه و …

نویسنده‌های سریال نویسنده‌های سریال Lost و فیلم Tron: Legacy (که من هم از خود فیلم و هم از موسیقی متن‌ش خیلی خوشم اومد) هستن و تاحالا سه فصل از سریال ساخته شده.

همون‌طور که گفتم سریال بچه‌گونه‌ست (در واقع داستان جن و پریه!) و احتمالا اگر بگردید می‌تونید چیزهای بهتری پیدا کنید که ۴۸ ساعت‌تون (۶۶ قسمت ۴۳ دقیقه‌ای در ۳ فصل هر فصل ۲۲ قسمت) رو باهاش بگذرونید ولی من به شخصه ازش خوشم اومد و حداقل به دلیل کنجکاوی هروقت فصل چهارش بیاد اگه وقت پیدا کنم می‌بینم.