خیلی وقت بود دوست داشتم راجع به ویندوزفون بنویسم. حالا با این موضوع شروع میکنم که آیا ویندوزفون رو به کسی پیشنهاد میکنم یا نه:
گوشیهای بالارده :(high end) سلیقه + وفاداری!
ویندوزفون سیستمعامل خوبیه، من اگر بخوام بازم گوشی رده بالا بخرم ویندوزفون میخرم چون محیط خوبی داره، اثبات کرده که با وجود دوتا سیستمعامل تقریبا پرفکت هنوز هم میتونه خلاقانه و جالب باشه و میتونم با مشکلاتش کنار بیام. ولی هنوز یکسری مشکل جزئی و دردسر ساز داره و با اینکه تقریبا مشکل app gap رو حل کرده، ولی یکسری اپهاش هنوز کمبودهای زیادی دارن (مثلن وایبر که به جرئت میتونم بگم بدترین اپ ویندوزفونه با اختلاف زیاد) که من میتونم باهاشون کنار بیام ولی خیلیها نه. اون هم در مقایسه با پرچمدارهای اندرویدی که با سختافزار خیلی قوی از پس سنگینی اندروید بر اومدن و اندروید به خوبی روشون اجرا میشه.
در مقابل اندروید و iOS تقریبا به پختگی رسیدن و مشکلات ریز ندارن، اپهاشون خوب و کامله و اپهای خلاقانهای هم روی این سیستمعاملها هستن که ممکنه هیچوقت سر و کله شون توی ویندوزفون پیدا نشه.
دلیل دوم اینه که توی ویندوزفون شما باید اپلیکیشنهای پولی رو بخرید و خوشبختانه هنوز راه درست و حسابیای برای دور زدن این قضیه پیدا نشده (و اگر ویندوزفونی باشید، حداقل اینجا باید فرهنگ کپی رایت رو رعایت کنید :) ) ولی خب برای اونهایی که این فرهنگ رو ندارن (بیفرهنگا!) این قضیه کمی دردسر براشون ایجاد میکنه مخصوصا اگر علاقه زیادی به اجرای بازیهای پولی داشته باشن و با گوشیشون زیاد بازی کنن.
گوشیهای میانرده (midrange): ویندوزفون توصیه میشه
اینجاست که به مثال تریلی میرسیم: برای حمل بار تریلی شما به موتور خیلی قدرتمندی نیاز دارید. ممکنه موتور ماشینتون هم بتونه با تلاش خیلی زیاد اون بار رو حمل کنه ولی هرگز سرعت تریلی رو پیدا نمیکنه!
این داستان، داستان اندروید هم هست. اندروید سیستمعامل سنگینیه و برای اجرای خوب و روون نیاز به سختافزار قوی داره (به ویژگیهای سختافزاری پرچمدارهای اندرویدی یه نگاه بندازید) در صورتی که ویندوزفون خیلی تمیزتر ساخته شده و توی ویندوزفون ۸.۱، لومیا ۴۳۵ که تا این زمان پایینردهترین گوشی ویندوزفونی محسوب میشه هم از نظر نرمی و حس خوب کار کردن با گوشی میتونه با پرچمدارهای اندرویدی رقابت کنه.
معمولن هم گوشیهای میان رده سختافزارهای خیلی قویای ندارن و بخاطر ساختار آشوب مانند سیستمعامل اندروید (دسترسی برنامهها به خیلی جاها محدود نشده و اجازه دارن تقریبا هر وقت و هرجایی که دلشون خواست اجرا بشن و تو سیستم تغییرات اجرا کنن) بر اساس تجربهی من، بعد از کمی استفاده، گوشی کند و اعصابخوردکن میشه. البته نسخههای جدیدتر اندروید رو ندیدم و تست نکردم.
گوشیهای پایینرده: ویندوزفون برنده بلامنازعه!
مساله تریلی رو که یادتون هست؟ اینجا کاملن خودش رو نشون میده. گوشیهای اندرویدی پایینرده سختافزارهای ضعیفی دارن که فقط توانایی پردازش Home Screen گوشی رو دارن و بعد از چند روز کار کردن گوشی به دستگاه غیرقابلتحملی تبدیل میشه که به سختی میشه باهاش کنار اومد.
در مقابل همونطور که گفتم گوشیهای پایینرده ویندوزفونی از نظر performance، رقیب پرچمدار های اندرویدی هستن و سیستمعامل با مدیریت منابع، تجربهی خوشایندی در اختیار شما قرار میده.
مشکلات ویندوزفون
هنوز هم پای حرفم هستم که توی پایینرده، ویندوزفون با اختلاف زیادی بهتر از گوشیهای اندرویدی عمل میکنه (و همهی سایتهایی که اندروید رو با ویندوزفون مقایسه میکنن، هیچوقت راجع به گوشیهای اندرویدی ۱۰۰ دلاری حرف نمیزنن) و حتی میشه گفت توی میانرده، ویندوزفون برندهست. ولی حالا که مقایسهها انجام شد، میخوام مشکلات ویندوزفون رو در مقایسه با گوشیهای پرچمدار اندرویدی بگم.
- کمبود اپلیکیشنهای خلاقانه: اندروید و iOS بخاطر کاربرای بیشترشون توجه برنامهنویسهای بیشتری رو هم جلب میکنن و بنابراین کلی اپلیکیشن جذاب هست توی اندروید و iOS که توی ویندوزفون نیست. با اینحال به عنوان مثال، ما ویندوزفونیها 6tag رو داریم که بهترین کلاینت اینستاگرم توی همهی پلتفرمهای موجوده.
- اپلیکیشن وایبر افتضاح: احتمالا مثل اکثر آدمهایی که گوشی هوشمند دارن (یا میخوان بگیرن) وایبر یکی از اپلیکیشنهای ثابت شماست که هیچوقت ازش بیرون نخواهید اومد. وایبر توی پلتفرمهای دیگه رو تست نکردم ولی وایبر توی ویندوز ۸ و ویندوزفون افتضاحه.
- تنظیمات نامرتب: این مشکل توی ویندوز ۱۰ برای گوشی (ویندوزفون ۱۰ داریم! Windows 10 for Phone داریم!) برطرف شده و مثل ویندوز ۸ و ویندوز ۱۰، تنظیمات توی گوشیتون هم مرتبشده دیده میشن.
- مدت زمان آنلاک شدن: این چیزیه که متوجهش نخواهید شد مگر اینکه یه گوشی اندرویدی کنار دستتون باشه. (و دیروز من این تفاوت رو توی نکسوس ۴ و لومیا ۹۳۰ دیدم) که اگر اپلیکیشنهای پویای مدیریت لاکاسکرین هم بریزید (مثل Tetra Lockscreen) این موضوع دردناکتر خواهد بود. ولی در شرایط عادی اذیتکننده نیست.
- بلوتوث: مایکروسافت بلوتوث رو به پیشنهاد نوکیا به ویندوزفون اضافه کرد و تقریبا از ویندوزفون ۸ به بعد آپدیتی نداشته. بزرگترین مشکلش در حال حاضر اینه که فایلی که دریافت میشه رو اگر با tap روی فایل به یه اپلیکیشن تحویل ندید (و فایلهای zip رو نمیتونید به اپلیکیشنی تحویل بدید!) فایل توی فایلهای سیستمعامل که هیچ دسترسیای بهشون ندارید گم میشه!
- ویپی.. : ویندوزفون توی نسخهی ۸.۱، هنوز پشتیبانی خوبی نداره و امیدواریم با یکی شدن سیستمعامل توی ویندوز ۱۰، این مشکل هم برطرف بشه.
نتیجهی نهایی: اگر توانایی خرید یه گوشی با سختافزار قوی رو دارید و علاقهای به طراحی و نرمی ویندوزفون هم ندارید و با App List طولانی و مرتبنشده (بر اساس حروف الفبا مرتب شده ولی مثل اگر دنبال Instagram باشید باید خودتون حرف i رو پیدا کنید و بعد از i انقدر برید جلو تا به Instagram برسید!) اندروید و iOS هم مشکلی ندارید، اندروید یا iOS گزینهی خوبی هستن براتون ولی اگر دنبال گوشی میانرده یا پایینرده میگردید، گوشیهای ویندوزفونی پیشنهاد میشن.
چرا 2برنامهنویس، تبدیل شده به 1برنامهنویس !؟
این سوالیه که مهدی باید جوابش رو بده :)
کل مطلب یه طرف این بخش (بیفرهنگا!) یه طرف :D
آخه تو ذهنم یه جوری با یه لحن خاصی خوندمش هنوز دارم میخندم :)