این آهنگ سنتی در اختتامیه‌ی نخستین مسابقه‌ی بین‌المللی برنامه‌نویسی بیان اجرا شد و واقعاً برای من جالب و تأثیرگذار بود.
متن ترانه:
من که فرزند این سرزمینم
در پی توشه‌ای خوشه چینم
شادم از پیشه‌ی خوشه‌چینی
رمز شادی بخوان از جبینم
قلب ما، بود مملو از شادی بی‌پایان
سعی ما، بود بهر آبادی این سامان
خوشه‌چین، کجا اشک محنت به دامن ریزد
خوشه‌چین، کجا دست حسرت زند بر دامان
ای خوشا، پس از لحظه‌ای چند، آرمیدن، همره دلبران خوشه‌چیدن
از شعف، گهی همچو بلبل، نغمه‌خواندن، گه از این سو به آن سو پریدن
قلب ما، بود مملو از شادی بی‌پایان
سعی ما، بود بهر آبادی این سامان
برپا بود جشن انگور، ای افسونگر نغمه‌پرداز
در کشور سبزه و گل، با شور و شعف نغمه کن ساز
قلب ما، بود مملو از شادی بی‌پایان
سعی ما، بود بهر آبادی این سامان
(متن ترانه از وبلاگ شاد باشید – دریافت آهنگ نیز از این صفحه از همان وبلاگ امکان‌پذیر است. )